Amerika, van Chicago naar San Francisco, deel 7/7.
Door: Wies
Blijf op de hoogte en volg jan
10 April 2015 | Nederland, Helden
Dinsdag 07 - 04 - 2015.
Vannacht heeft het geplensd! De mensen in California blij, dit hadden ze nodig. En wij blij omdat het 's nachts gebeurde.
Vandaag de auto inleveren. We zijn amper op weg of de andere baan toont een grote file, de weg naar de Golden Gate Bridge. TomTom stuurt ons ook die kant op. Maar zoals vaak luisteren we nu ook niet naar Tom en trekken ons plan. We gaan via een andere brug. Alles verloopt soepeltjes. Er staan borden met de melding dat het gebruik van de linker carpoolbaan alleen voor auto's met minstens drie inzittenden bedoeld is. Op de West Interstate 80 en 580.
En dan staan we om 09.45 uur toch in de file. Reden: tol betalen. We doen er meer als een half uur over om bij een van de 17 tolpoortjes te komen, zoveel banen komen er samen. Bedrag: in weekend $ 5,- , spitsuren maandag t/m vrijdag van 05.00 tot 10.00 uur en van 15.00 tot 19.00 uur $ 6,- , en de rest $ 4,-. Vervolgens nog een file :) omdat die 17 banen naar 5 banen geleid worden.
Door dit oponthoud besluiten we om niet meer de "steile" afdaling van 27 % in de Lombard Street te doen. Het is het bekendste stukje met 8 haarspeld bochten. Er is een steilere straat in San Francisco, de Filbert Street met 31,5%.
In Nieuw-Zeeland hebben we de steilste straat ter wereld gehad : Baldwin Street in Dunedin. 35 % !! "Gewoon" naar boven en naar beneden gereden, zonder bochten. Het trottoir daar is in trapvorm gebouwd en boven aan is geen asfalt maar beton. Om te voorkomen dat het asfalt in hete dagen naar beneden stroomt:).
De auto ingeleverd bij Hertz. Een stukje lopen en we komen bij het draaipunt van de Cable Car uit. Het is niet druk en ik kan foto's en film van het beroemde mechanisme maken. Onderweg nog een blik op Lombard Street werpen.
Uitstappen in Union Square, weer het draaimoment meemaken en dan naar Chinatown .
Eten in een authentiek Chinees restaurant, met free wifi.....
En dan zijn we het geslenter en gegaap en gefotgrafeer moe. Richting Ferry. Het zonnetje schijnt nog steeds. Als we op de R.V. camping zijn begint het even flink te regenen. Maar na regen komt zonneschijn. Tijd om alles op te ruimen en in te pakken, morgen vroeg de camper inleveren !
Woensdag 08 - 04 - 2015.
We zijn in Best Western Hotel at San Francisco International Airport beland.
De planning vanochtend verliep iets minder soepel dan gewenst. Reden : we dachten "eventjes" de clear water tank leeg te maken. Vereiste bij inleveren van de camper. Andere tanks waren al geleegd. Dat eventjes legen nam dus behoorlijk wat tijd in beslag . Ook eventjes benzine tanken en eventjes propaangas bijvullen. Tip nummer zoveel: dit niet eventjes 's ochtends doen als je een strak tijdschema hebt. Het duurt lang in je beleving om het restje uit de watertank te legen en zo'n grote benzinetank te vullen. En zul je zien dat de toegang tot het propaangas geblokkeerd is. Dus: de avond ervoor doen!
Verder geen oponthoud gehad, geen files. We zijn op tijd bij Road Bear. Alles wordt gecontroleerd en we geven de mankementen, de kinderziektes door.
Terwijl we wachten op de bus die ons naar het hotel brengt maken we kennis met een ander echtpaar, ook Nederlanders. Ze hadden twee weken de tijd om de R.V. in te leveren. Ze zijn in Los Angeles geweest, maar zien liever San Francisco, vertellen ze.
Nadat we onze spullen in het hotel gedropt hebben lopen we een straatje om. We hebben geen zin meer om nog ergens met de bus heen te gaan.
We zien een bordje staan van Harley Davidson. Even later staan we ons te vergapen aan de mooiste oude en nieuwe modellen van deze motor. Ik vraag of we foto's mogen maken. Ja, dat mag. Ruim honderd motors
die voor de lens mogen komen, prachtige oude foto's en gewonnen prijzen. Vorig jaar vierde Dudley Perkins Co het 100 jarig bestaan van de zaak . Het binnenstappen waard. Het kleding- en accessoires filiaal dicht bij de Fisherman's Wharf hadden we al eerder bezocht.
Donderdag 09 - 04 - 2015 en vrijdag 10 - 04 - 2015.
De shuttlebus van het hotel brengt ons naar terminal 3 van Airport San Francisco. Vriendelijk personeel helpt ons verder.
4 uurtjes vliegen naar Chicago. Daar overstappen. Voor de koffers wordt gezorgd, hebben we nu geen omkijken naar in tegenstelling tot op de heenweg.
Kleine vertraging in Chicago als blijkt dat er grote containers in het vrachtruim niet goed bevestigd zijn. Het vliegtuig taxiet terug naar de gate. Daarna herkansing en alles gaat goed.
Net als op de heenweg is ook nu het personeel "op leeftijd" , 50+ en 60+. Dat hebben we bij andere maatschappijen nog niet meegemaakt.
En we hebben mazzel: er zijn veel lege stoelen. Dus binnen no time hebben de meesten een riant plaatsje gezocht en hebben 2 of zelfs 3 stoelen ter beschikking. Dan lukt het slapen ook beter!
Evengoed vreemd dat je om 10.10 uur (ochtend ) Hollandse tijd uitstapt terwijl het in je hoofd nog 01.10 (nacht) is.
Al met al, een geweldige ervaring! In 3 weken meer dan 4000 mijl gereden met de R.V. Natuurlijk te veel willen plannen in te korte tijd want je mag je niet verkijken op de afstanden. Omdat we bijna niets gereserveerd hadden konden we ons programma naar believen gemakkelijk aanpassen. Laatste tip: Ik denk dat je hiermee rekening moet houden als je in het hoogseizoen gaat. Veel plezier!
Groetjes Jan en Wies.
-
13 April 2015 - 10:46
Henk Jonkman.:
Hallo Jan en Wies,
Ik heb genoten van jullie reisverslagen. Wat gaan drie weken snel voorbij. Fijn dat alles goed is verlopen.
Op naar de volgende vakantie. Tot binnenkort. Groet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley