Amerika, van Chicago naar San Francisco, deel 4/7.

Maandag 30 - 03 - 2015.
Het is al lekker warm in de ochtend. Op naar Las Vegas. Maar eerst even bij de receptie naar binnen lopen en bedanken voor de vriendelijke ontvangst en complimenteren met de prachtige voorzieningen ( laundry en douche).
Een mooie kat ligt relaxed te slapen in het kantoor. Geen Maine Coon maar wel aan de grote kant.
Ongeveer 110 mijl te gaan. Dan voor de 8 ste keer tanken, de prijs is nu $2,39/ gallon. Dat wisselt nog al. De North Interstate 93 op. Mensen staan bij verkeerslichten met een bord. De tekst is dat ze geen job en geen money hebben en dat God goed is.
Langs de weg zijn de jeneverbes struiken verdwenen. Er staan bloemen in allerlei kleuren en ook sommige cactussen tonen mooie bloemen.
In de staat Arizona staat de boete op het vervuilen van de weg op $ 500,-. Dit en andere wetten verschillen per staat.Bij een tankstation waar we willekeurig stoppen omdat het er zo bont gekleurd uitziet staat een monstertruck. Als we de borden moeten geloven worlds largest..... Inderdaad een monster !
Rechts van de weg in de verte de Cerbat Mountains en links de Black Mountains.
11 mijl voor de Hoover Dam een uitzichtpunt, er bloeien mooie grote witte bloemen in struiken die uit de rotswand steken.
Bij de dam is het al druk, er staat een file op de exit weg naar de dam. Jan rijdt door naar Lake Mead waar we even pauzeren.
We zijn in de staat Nevada. De fee voor littering de hwy is hier $ 2000,- !
Na Boules City de North Interstate 515 en we komen in Las Vegas.
De camping is groot, 398 plaatsen voor hookups en voor de grote jongens ( up to 100 ft) zijn er 125 large pull plaatsen. Alles netjes en luxe.
Het is warm, 10 graden Celsius warmer dan normaal horen we al enkele dagen.
Omdat de stad zo bekend is een beknopte omschrijving. Allereerst bezoeken we voor de geïnteresseerden: Counts Kustoms, Rick's Restaurations en de World Famous Gold & Silver Pawn Shop (allen bekend van de televisie ). Ongelooflijk wat de Count in zijn "loods" heeft staan......
Verder vergapen we ons op de Strip aan alle glitter en kitsch. In de casino's zitten de zombies achter/voor hun automaat. Ik heb nergens de jackpot horen vallen:)

Dinsdag 31 - 03 - 2015.
Op naar California, Barstow, 266 km te gaan . Telefonisch vastgelegd dat er een plaatsje voor ons is op het R.V. park
Er staat nu 3180 mijl op de teller. We rijden over de North Interstate 515.
In Whiskey Pete's Resort Casino ( 111 mijl voor Barstow ) staat de auto waar Bonnie en Clyde mee "rond toerden" en een van de auto's van Al Capone, inclusief kogelgaten.....
Ook de blouse die Bonnie als laatste droeg is te bezichtigen. Onnodig om te zeggen dat hier ook kogelgaten in zitten.
Als we over de South Interstate 15 rijden zien we aan beiden zijden grote vlaktes geel zand. En dan zijn we in California. Er groeien steeds meer Joshua trees aan beide zijden van de weg. Hier is de fine voor littering Hwy $1000,-. We zitten weer op de route 66 als we door de Mojave desert rijden. Als links van de weg Soda Lake verschijnt zijn de Joshua trees alweer uit het beeld verdwenen. Een aparte plaats is Zzyzx. Je dient het uit te spreken als "Zaiziks".
Het is nog steeds te warm voor de tijd van het jaar.
Nadat we in gecheckt hebben gaan we tanken. De prijzen van de vijf dicht bij elkaar liggende tankstations variëren van $3,05 (Denny's) tot $3, 45 (Shell). Er liggen ook twee grote outlet centra, shoppen dus.
Als we terug zijn op de R.V. camping komt de een na de andere gast nog aanrijden. En dan zijn alle plaatsen bezet. Het waait behoorlijk.

Woensdag 01 - 04 - 2015.
Foolsday, niets van gemerkt.
Er staat nu 3378 mijl op de teller. Naar Bakersfield: 204 km. Kippetje!!
De benzine prijzen vliegen omhoog en variëren met de dag, Shell vraagt op een gegeven moment $4,09 per gallon. En dan mogen we niet mopperen, de prijzen zijn de laatste jaren niet zo laag geweest, vertellen (onafhankelijk van elkaar) verschillende mensen ons.
Barstow heeft nog een stuk route 66 in de aanbieding wat we volgen. Veel motels. We gaan over een grote brug over de Mojave rivier. Geen druppel water te zien. We volgen de West Hwy 58. 6 mijl voor Boren naar een antique store. De garage erlangs is indrukwekkender dan de store zelf. Je kijkt je ogen uit. Originele Wurlitzer jukebox ( Americana 3) voor $ 1200,- met alles erop en eraan ! De eigenaar is druk in de weer met een oude benzinepomp. Deze plaats is interessanter dan Ricks restauration in Las Vegas wat pure commercie is ( $ 5,- voor een rondleiding).
Verderop is een zaak gespecialiseerd in cactussen en praten we een tijdje met de eigenaresse. Ze vertelt dat er al 5 jaren lang een droogte heerst en dat er weinig sneeuw in de Sierra's ligt. De mensen wachten op regen. (Laten we op het Nederlandse nieuws die dag vernemen dat California maatregelen neemt door o.a. 1/4 op waterverbruik te bezuinigen.) Ik vraag haar naar de droge bedding van de Mojave rivier. Dat komt omdat die grotendeels onder de grond loopt vertelt ze.
Als we verder gaan vraagt een andere man waar we vandaan komen. Hij geeft ons het advies om in San Francisco te gaan eten bij de Stinking Rose, een garlic restaurant.
En dan zien we eindelijk het eerste grote veld zonnepanelen ! Ook de Joshua trees zijn er weer.
Aan de linkerkant van de weg ligt Edwards Airforce Base ( Neil Armstrong Airfield) . Aansluitend zien we het grote Tehachapi windmolen park liggen.
De Joshua trees maken plaats voor gewone bomen en er graast ook weer cattle. De weg gaat omhoog, alleen maar rotsen en lage begroeiing. Als de weg weer daalt wordt alles groener: velden waar ze gras aan het maaien zijn, druivenstruiken en citrusbomen. Bij exit 127 zien we de eerste bijenkasten.
Dan de R.V. camping, mooi verzorgd, grote plaatsen met hoge(re) bomen en lekker weer. We staan hier prima.
We raken aan de praat met een man die er al 4 jaar woont met zijn kinderen: twee honden en twee katten. Hij heeft kanker en gebruikt 24 uur per dag zuurstof.
Tegenover ons verlaat een jonge gast net de camping, een nieuwe Phaeton bus onder zijn kont (waarde: flink huis). Iets doen we verkeerd .....doesn't matter:).

Groetjes, Jan en Wies.