afrika deel 2

Onze reis, week 2, Afrika, Zuid-Afrika.

Dag allemaal.
Foto’s en verhalen liepen vorige week niet synchroon. We waren al blij als we iets verstuurd kregen via het trage internet winkeltje.
Verslag van week 2.

Maandag 05 november 2012.
Vanochtend vroeg opgestaan: 05.30 uur. Naast de optische hulpmiddelen gaan nu ook de koelbox, lunch tas en thermoskan mee om de inwendige mens te versterken. Op naar de Panoramaroute. Dit betekent ± 500 kilometer rijden en we willen graag voor het donker thuis zijn. Er is al veel “voetvolk” op de enige weg van het Marloth Park, de Olifantsroad. Het is een kilometerslange heuvelachtige weg. Ze komen waarschijnlijk van nabijgelegen dorpen om te werken. Sommige hebben een vaste baan, anderen moeten wachten tot ze uitgekozen/ opgepikt worden. Ook komen we bussen vol arbeiders tegen als we naar de uitgang van het Park rijden.
De N4 op, richting Nelspruit dat tegenwoordig Mbombela heet. Vandaar richting White River, Sabie, Graskop. Eerste pauze. Alle berghellingen zijn beplant met kaarsrechte sparren die alleen zijtakken aan de top hebben voor de houtproductie. Boven Graskop slaan we rechts de Panoramaroute in in de Transvaalse Drakensbergen.
We zien o.a. de Pinnacle, een 300 meter hoge granieten zuil waarom heen de rest is weg geërodeerd in miljoenen jaren. Door het hoogteverschil condenseren de wolken uit het laagland: regen. Op 1700 meter hoogte kijken we vanaf een klein plateau uit op Gods Window. Net op tijd. Een touring bus ”spuugt” een grote groep toeristen uit. Alsof er een blik open getrokken wordt. We steken de rivier de Treur over. Hendrik Potgieter en zijn volgelingen dachten in 1840 dat de achterblijvers om het leven gekomen waren en noemden het water dus Treur. Toen ze hen later weer in levenden lijve ontmoetten werd de volgende rivier dus Blyde genoemd. (kleine geschiedenis les….).
Via de mooie Berlin Falls naar Bourke’s Luck Potholes, waar de Treur en Blyde River samenkomen. Het kolkende water heeft cilindervormige uithollingen in de rotsen uitgeslepen. Tom Bourke ontdekte hier in de 19e eeuw goud. Veel toeristen, maar het gebied is zo groot dat je elkaar niet in de weg loopt.
Daarna begint de Blyde River Canyon, de 3e grootste ter wereld. (1e is Grand Canyon, V.S. en 2e is Fish River Canyon, Namibië).Overal schitterende vergezichten, vooral bij de Three Rondavels en rivier.
Onnodig te zeggen dat we genoten hebben van de vele schitterende panorama’s en dat we veel foto’s en filmpjes gemaakt hebben. Op de terugweg doen we nog de Mac-Mac Falls aan en kopen van de lokale bevolking enkele souvenirtjes. Helaas geen mooi houtsnijwerk want dat wordt bij aankomst in Nieuw-Zeeland destroyed.
Aan de Echo Caves en archeologische vondsten zijn we niet meer aan toegekomen.
Op de terugweg vinden we in Nelspruit dankzij de tomtom de McDonalds. Deze heeft helaas geen free Wi-Fi. Maar wel chicken wrapped…. Dus jullie moeten langer op onze berichtjes wachten.
’s Avonds op het terras voorzien van bier en wijn horen we in verte de hyena’s huilen.
Dinsdag 6 november 2012.
We kunnen vanochtend terecht bij de internet store. Oude langzame verbinding maar het werkt. We sturen alvast bericht naar de kinderen. De rest krijgt later.
“Thuis” loopt Stoffel de turtle nr. 3 in de achtertuin en demonstreert hoe je in je schulp kunt kruipen en twee frankolijnen ( patrijzen) drinken uit het watergat. Een duikertje laat zich ook even zien.
Vandaag een rustige dag, dus gebruik ik de wasmachine en de droger.
Tijdens de rivier wandeling spot Jan diverse vogels en ik mooie grote dikke spinnenwebben en spinnennesten en termietenheuveltjes. Als ik een opening van dit heuveltje in kijk zie ik op de bodem botjes liggen. Ook veel mooie vlinders, maar die blijven niet stil zitten om zich te laten vereeuwigen.

Woensdag 7 november 2012.
Vandaag staat Swaziland op het programma. Als we de voordeur achter ons dichttrekken en het alarm activeren zie ik twee afgebeten schorpioenpootjes liggen. Beter 2 pootjes dan een hele levende schorpioen!
Als we om 7.00 uur over de Waterbokstraat naar de Olifant weg rijden komen er al groepjes arbeiders aanlopen. Op de wegsplitsing zien we een zwarte vrouw op een steen zitten die voor zich uit kijkt. Luttele meters er vandaan zit een dikke blanke nors voor zich uit te kijken in een dikke auto. Het hoeft helemaal niets te beteken maar Jan en ik krijgen beiden een “unheimisch Gefühl”.
Langzaam trekken we richting Swaziland via Komatipoort en Mananga Border. Langzaam, want zowel dit gebied van Zuid Afrika en Swaziland hebben bovengrondse elektriciteitskabels. En op die draden zitten dus…… vele soorten vogels! De grens: papier invullen op de “ inschrijfbalie”, een houten plank aan de muur waarop een doos staat met gratis condooms. Swaziland staat helaas ook bekend als het land waar veel inwoners HIV of aids hebben. Papier inleveren, stempel in paspoort en naar volgende check: “how are you, open trunk please”. Behalve een statief om de foto- of filmcamera op te zetten en wandelschoenen ligt er niets in de kofferbak. Kantoor Swaziland: formulier invullen: geen pen te bekennen, dan maar een uit de auto halen. Formulier inleveren en stempel in paspoort.
Swaziland: 69 % van de inwoners leeft onder de armoedegrens terwijl de koning Mswati III rijk is en 9 vrouwen heeft. Het is een absolute monarchie, politieke partijen zijn verboden en de koning zelf zoekt zijn ministers uit. De gemiddelde leeftijd van de inwoners is 30 jaar…. 33 % is seropositief. Veel weeskinderen.(gegevens 2007).
Evenals rond Marloth Park zijn ook hier veel rietsuiker- en bananenplantages. Het verschil met Zuid-Afrika is dat daar alle plantages voorzien zijn van kilometers omheining met prikkeldraad en bewaking door gewapende bewakers en honden met blikkerende tanden.
We gaan naar het Mlawula Nature Reserve Park en naar het Royal Hlane National Park. Alvorens we bij het tweede park aankomen, stuiten we op een roadblock. Gewapende militairen voorzien van machinepistolen zitten bij een uit zandzakken opgetrokken verkenningspost. “Were are you going to? Open trunk please!”. Bij de ingang van het Koninklijke Hlane Park staat een meterslange en -hoge muur gemaakt van rollen gaas voorzien van gevonden voorwerpen: laarzen, kleding, rugzakken en andere volle tassen. In een educatief centrum staat een hele rij uitgestalde schedels en horens van allerlei dieren.
Thuis gekomen: geen stroom. Dit schijnt regelmatig voor te komen en het beste wat je kunt doen is erin berusten. Het huis is standaard voorzien van opgeladen zaklampen en ook zijn er 3 leeslampen met een klein zonnepaneeltje! Nog een kaarsje en wijntje erbij. Wie doet je wat.
Als er weer stroom is zien we op de t.v. dat alle zenders het hebben over de overwinning van Obama en diens krachtige toespraak.

Donderdag 8 november 2012.
Een druilerige regenachtige dag, we kunnen wel in Nederland zitten! Met dit verschil dat het daar ’s ochtends om 06.00 uur nog geen 18 graden Celsius is. Langs de rivier zien we mooie hoef afdrukjes. Munt er langs ter vergelijking van de grootte (van Marlon geleerd uit haar Entabeni Park tijd) en foto maken.
Jan haalt een héle gróte (in onze ogen dan) kever uit het zwembad die op zijn rug drijft. Dood? Vastpakken? Past net op mijn handpalm. Op het moment suprême begint ie met zijn poten en grote kaken te bewegen. Toch maar niet meer op mijn hand gezet….
Nieuw gespot: een roodborst zonnevogel en op het boven terras een hop.
Vandaag tijd om eens “onze belevenissen ” en een aantal foto’s door te sturen op “waarbenjij.nu”. Het heeft even geduurd maar het is gelukt toen we onze laptop daar aan de kabel mochten leggen in de internet store. Bij de pc’s hangt een papier:” be patient”.
Ook eens tijd om wat over het huis te schrijven, een bush villa. Behalve de drie genoemde terrassen zijn er ook drie slaapkamers en drie badkamers, completen keuken, grote zitkamer en eetkamer en zwembad. Mijn E reader heb ik nog niet gebruikt omdat hier een kast vol boeken staat. Informatieve over de streek en het land, romans, detectives, tijdschriften. De plafonds zijn heel hoog. Hoogste punt slaapkamer schat ik op 8 meter. Ook de hal en de eetkamer bereiken een dergelijk hoog punt. Het hele huis is op originele Afrikaanse wijze ingericht. De aanwezige golfclubs mogen we van de Nederlands eigenaren gebruiken (ahum, nog nooit gedaan, thuis maar eens gaan oefenen; wat jullie buurtjes?).
Als je op google intikt: Zebra’s Nest, Swartwitpensweg, Marloth Park dan kom je er wel.

Vrijdag 9 november 2012.
Een vroege rivierwandeling: we zien een magnifieke grote mannetjes waterbok ( de vrouwtjes schijnen ook waterbok te heten….), een zwarte ooievaar en een geelbek ooievaar. Je ruikt ook de zoete bloemengeuren van de vele bloemen die bloeien tussen het frisse groen. Ook ruik je allerlei lekkere kruiden. Nog niet alles is uitgelopen dus je kunt er vaak doorheen kijken.
Een autoritje naar de 3 Koppiewaterdam bij de grens van Jeppes Reef/Matsamo. In Jeppes Reef lopen leerlingen in hun schooluniform naar huis. We hebben al veel primary schools gezien en enkele high schools. Elke school heeft zijn eigen kleuren te zien aan de uniformen.
Op de splitsing van 3 Koppies dam met Jeppes Reef is het druk, lang wachten met oversteken. Hey Steven, misschien zit hier een afstudeerproject in?
In het algemeen zijn de doorgaande wegen van goede kwaliteit. Er is altijd wel ergens onderhoud (continuous road maintenance). Dit wordt dan aangegeven met enkele officiële borden en de rest van de weg ligt bezaaid met grote keien.
We rijden naar Malelane en lopen daar een tijdje rond. Het is een drukte van belang maar op een Aziatisch vrouwtje en een blanke man in een auto na, zijn wij de enige “lange bleekscheten”. Algemeen kunnen we zeggen, (wat we tot nu toe gezien hebben ) dat de mannen veelal atletisch gebouwd zijn en dat de dames veelal meer dan voluptueus zijn. Ook de jongere meiden. De kleding is lekker bont gekleurd. Tot nu toe hebben we twee kinderwagens gezien, de rest van de kleintjes wordt bij moeders op de rug gedragen. De Afrikaners, de blanke boeren, die we gezien hebben zijn allemaal groot, en dan bedoelen we het zowel in de lengt als in de breedte.
Op het terras zit en reuzen sprinkhaan op ons te wachten.

Zaterdag 10 november 2012.
Jan heeft van 06.00 tot 09.00 uur bird watching. Geïnteresseerden lopen met enkele bird guides een ronde en spotten zoveel mogelijk verschillende vogels.
Ook ik ben vroeg uit de veren en wil om 07.30 uur buiten op het terras gaan zitten met een kop koffie. Gewend aan eerst kijken waar je loopt en gaat zitten zie ik enkele harige poten tussen de zitlatten van de terrasstoel uitsteken. Een grote spin! Mooi, maar liever wat verder weg, dus die wordt in de struiken gedumpt. Achteraf blijkt op de foto dat ie zes poten had.
Dan maak ik met fotocamera in aanslag een rondje door de tuin. Bij het watergat glipt op een meter afstand een slang weg, het groen in. Egaal grijs, 1 meter, kleine kop, dat is alles wat ik zie, geen tijd om een foto te maken. Ik maak mijn rondje af en zoek dan in een dik slangenboek in huis welke soort het is. Waarschijnlijk een jonge black mamba, zeer giftig!! Wordt zwart genoemd vanwege de inktzwarte binnenkant van de bek. Dit is een jonkie want een volwassen exemplaar kan gemiddeld drie meter worden. Ik lees maar gelijk verder hoe je een slachtoffer van een slangenbeet moet stabiliseren. Slik!! Het apotheeksetje om beten en steken uit te zuigen houd ik voortaan maar in de buurt.
Jan heeft behalve 52 vogels ook een grote krokodil en een hyena gespot.
We gaan naar Nelspruit (Mbombela) naar de National Botanical Garden. Een hele rit maar het is de moeite waard. Een groot gedeelte rijd je door een mooi bergachtig gebied dat je nog het meeste aan Frankrijk doet denken inclusief een diepe “gorge” langs de weg. De weg is goed, de tol is 48 Rand.
De botanische tuin is groter dan we gedacht hadden. Er bevindt zich o.a. een rainforest in, wel tien keer zo groot als onze Arnhemse Bush. En dan voorzien van vele houten loopbruggen en alles in de buitenlucht. Verder twee grote cascaden, watervallen, en veel mooie grote bomen, enkele jonge baobabs en veel aparte planten, bijna alles voorzien van naambordjes en gegevens. Ook veel mooie insecten. Bij een poel water staat een officiële waarschuwing voor bilharzia.
De stad Nelspruit rijden we door om een indruk te krijgen maar stappen niet uit. We hebben al enkele uren wandelen er op zitten. En we vinden trouwens dat je 31 graden Celsius het beste kunt “verdragen” bij een gekoeld drankje op je eigen terras met uitzicht op het Krügerpark.
Maar eerst gaan we naar een, nog grotere, super spar in Nelspruit om boodschappen te doen. Ook daar staat al een grote kerstboom in de ingang. Veel winkels verkopen als kerstboomspullen. Vreemd idee, in deze warmte.
“Thuis” gekomen staat er een andere auto op de oprit. Ruud, de eigenaar, is gearriveerd met een vriend om enkele spullen op te halen voor een vierdaagse trektocht door het Krügerpark. Onder het genot van een glas koud water worden er verhalen verteld op het terras. Ze hebben een keer een groene giftige boomslang in huis gehad. In de slaapkamer! Bedankt Ruud! Verder valt het Ruud op dat het veel groener is vergeleken met andere jaren. Het heeft al veel en eerder geregend.
Tijdens onze rivier wandeling spotten we een kudde impala’s, enkele buffels en een bruinkop buulbuul. Ook de go-away-bird oftewel greylourie laat zich weer horen en zien.
Jullie begrijpen natuurlijk wel dat de meeste vogelnamen voorgezegd zijn door Jan…..
Als ik thuis eventjes iets uit de auto haal is mijn terugweg versperd door vier zebra’s. Ze zijn het hoog opgehangen vogelhuisje aan het leeg eten! En blijven net zo lang staan bedelen aan het terras totdat Jan ze allemaal een stukje appel geeft. Bij de bananen bij het huisje van de bush baby’s kunnen ze gelukkig niet bij.

Zondag 11 november 2012.
De 11e van de 11e, dat zal wel gevierd worden in Limburg!
Om 05.00 uur uit de veren, op naar het Krügerpark. Mooi weer. Het park is het oudste en bekendste van Zuid-Afrika. Deze dag doorkruisen we het gebied tussen Crocodile Bridge, Malelane en Skukuza. Alle geasfalteerde wegen ( tar road) en vele gravel wegen hebben we gehad.
Nu we een heel klein stukje van het Krügerpark dat we hebben gehad en het Marloth Park, Lionspruit Park en Mlawula Park met elkaar kunnen vergelijken wat wegen betreft komt het Krügerpark als beste uit de bus, het komt het dichtste in de buurt van het bekende biljartlaken.
In elf uur tijd hebben we gespot: veel zebra’s, nog veel meer impala’s, schildpadden, frankolijnen, gieren (bearded vulture), roofvogels ( tawny eagle), bonte {pied} kingfisher in actie, aalscholver, hop ( hopoo), bijeneter, scharrelaar( lilac breasted roller), olifanten, neushoorns, koedoes en ook twee imposante koedoe bokken ( zijn echt groot), twee hyena’s, statig voortschrijdende giraffen, koning leeuw die aan zijn “royal nap ” bezig is en op twee meter afstand alleen zijn staart verroert, twee leeuwinnen en een grand hornbill.
En niet te vergeten de drukdoende squirrels die we niet fatsoenlijk op de foto krijgen. Het zullen wel neefjes zijn van de neurotische, ADHD eekhoorn uit de film Ice Age, met zijn eikeltje…. En verder een roofvogel, een bateleur die verjaagt en gepikt wordt door een heel klein vogeltje, een drongo. Ook de Afrikaanse wielewaal, twee leguanen en salamanders gespot.
We zijn nu tot de big four gekomen. Ons luipaard ontbreekt nog. Zo blijft er nog wat te wensen over.
Vandaag 31 graden Celsius. En…. Jan heeft toch eindelijk een rogue hoed gekocht. Dus, Theo en Wim…

Groetjes Jan