Zuid Afrika en eerste dagen Nieuw - Zeeland.

Onze reis, week 3, Afrika, Zuid-Afrika en Oceanië, Nieuw-Zeeland.

Hallo allemaal.

Met enige vertraging gaan we verder……

Maandag 12 november 2012.
Vandaag 33 graden, een mooie dag. Aanpassen dus. Dat kan het beste door de ligbedden bij en het zwembad zelf te gebruiken.
Jan zet een mooie rode libelle op de foto, een red basker? Er komen 2 warthogs met 3 kleintjes het terras op en lopen daarna naar het watergat voor een verkoelend bad. Prachtig om te zien, de kleintjes spelen en ravotten dat het een lieve lust is. Kiebig! (= Heljes dialect).
Verhaal en foto’s van week 2 worden in orde gemaakt Op naar de internet store. We zijn inmiddels vaste klant. De eigenaar van het huis, Ruud, heeft een dongel. Wij niet, dus doen we het zo. Leuk om ook de reacties van het thuisfront te kunnen lezen.
Afgelopen dagen de app. Google sky map gebruikt, werkt goed, mooie sterrenhemel. En de zon komt nog steeds in het oosten op, maar dat is na heroriëntatie, dus even wennen want ze staat in het Noorden.

Dinsdag 13 november 2012.
Jan heeft zijn ”rivierwandeling” er weer op zitten. Na een uitgebreid Engels ontbijt, without sausage, kunnen we er weer tegen. We sturen een mail naar Joke in Nieuw-Zeeland wanneer ze ons kan verwachten.
Vandaag is het “koelkast leeg eten”. Ik heb afgelopen dagen o.a. boerenwors, pap en biltong gegeten. Je moet er even aan wennen. In de super Spars kun je wat eten betreft echt van alles krijgen.
Het is 34 graden dus we doen het rustig aan. Een roodkopwever is een nest aan het bouwen onder het rieten dak van het huis. Mooi om te zien. Jan heeft ook een soort leguaan aan de rivier gespot van wel anderhalve meter!
Dan is er stroomstoring, voor de tweede keer sinds we er zijn. We bellen Piëtro en die verhelpt het. Zo, nu kunnen we gaan inpakken.

Woensdag 14 november 2012.
Om 09.00 uur nemen we hartelijk afscheid van Paula, Piëtro en de twee hulpen.
Het is grijs en regenachtig, 25 graden. Onderweg zien we herhaaldelijk Heymans vrachtwagens met kolen. Ook is er veel traffic control, met laser. We zien ook een groepje arbeiders die met een benzine handmaaier het gras langs de weg maaien, de N4, over een afstand van wel 20 kilometer.
Je leest veel “Nederlandse” plaatsnamen: Ermelo, Amsterdam, Dordrecht, Haarlem, Vianen, Middelburg. De Nederlanders zijn hier sinds de VOC tijd.
De weg naar Johannesburg is ruim 400 kilometer. Tomtom brengt ons feilloos naar car rent Hertz bij het vliegveld. Dankzij “Tom” die de kaart leest zijn er in ieder geval in alle auto’s flink minder discussies wat het navigeren betreft.
De bagage laten we gelijk doorsturen naar Auckland. We vertrekken om 17.50 uur en de vlucht duurt 12.00 uur.

Donderdag 15 november 2012.
Aankomst Sydney 14.45 uur, we zijn vele tijdsgrenzen gepasseerd. Vertrek Sydney 16.55 uur. De vlucht duurt ongeveer 3 uur. We komen om 22.05 uur aan, dus weer 2 tijdsgrenzen gepasseerd. Dat zullen we straks wel voelen, jetlag.
Omdat we buiten de reguliere tijd arriveren heeft een algemene informatie balie in de hal de autosleutels klaarliggen. Fijn, dat scheelt weer tijd met zoeken naar het juiste bureau op een andere etage. De gewonnen tijd gebruiken we echter ruimschoots als we in de regen over het immens grote parkeerterrein naar onze auto zoeken….!
Hotel is dichtbij, ontbijt wordt besteld en er is gratis Wi-Fi op de kamer. Als de laptop opgeladen moet worden weten we wat we vergeten zijn: de bij de ANWB gekochte wereldstekker ligt nog thuis, we hebben alleen de Afrika stekker bij ons….! Relax, we hebben vakantie.

Vrijdag 16 november 2012.
Om 05.30 uur worden we wakker van de enthousiaste verhalen van twee Maori’s die bij onze raam staan. Het raam staat open. Dat kun je in Nieuw-Zeeland gerust doen. Je hoeft hier ook niets af te sluiten.
Na het ontbijt gaan we bij twee autodealers langs in Auckland, want de beloofde picknickset zit niet in de auto. Het blijkt dat ze er echter geen meer op voorraad hebben. Of we zelf 2 stoelen willen kopen en hun later het bonnetje overhandigen? Dat doen we.
We gaan naar de Zoo in Auckland en zien onze eerste levende kiwi ( de vogel). Dan naar de top van de Mount Eden. Het is de hoogste uitgedoofde vulkaan van Auckland, dus je hebt een prachtig 360 graden uitzicht. De stad is op 48 niet actieve vulkanen gebouwd (volgens hét boek).
Onderweg naar Tirau doen we alvast boodschappen in een van de grote winkels die overal 7 dagen in de week van 08.00 tot 22.00 uur open zijn.
En dan zegt tomtom dat we de road die we zoeken niet bestaat in Tirau! We vragen het aan enkele locals en die helpen ons verder. Het huis ligt buiten het dorp in een mooie groene omgeving, overal glooiend landschap.
Een lieve en hartelijke ontvangst van mijn nichtje Joke, haar echtgenoot Brett en dochter Linda. Zoon Tim is niet aanwezig. Joke leidt ons later rond in “ons vakantiehuis”, een mooi groot huis met alles erop en eraan en met een geweldig uitzicht. De houtkachel brandt, een warm welkom!

Zaterdag 17 november 2012.
Lekker geslapen. Buiten is het druilerig weer, zie 08-11. Met de auto, een 4W drive, naar Rotorua. Heel veel winkels in het centrum. Overal ruik de je de doordringende geur van zwavel = rotte eieren. Je schijnt er aan te wennen. We vinden een Vodafone winkel en kopen er prepaid kaarten.
Het Rotorua museum is een mooi gebouw uit 1908 in Elisabeth stijl (volgens hét boek) en Rotorua is op vulkaangebied de hoofdstad van de wereld.
We gaan een wandeling maken in de nabijgelegen Redwoods, het Whakarewarewa Forest. Jan heeft zijn vogels en ik heb mijn bomen, met dit verschil dat ik geen namen weet. Tussen de gigantische bomen (sequoia sempervirum volgens de folder) voelen we ons en zijn we ook echt Klein Duimpje.
Bij de Buried Village in de buurt gaan we nu niet kijken omdat het regent. Het dorp is in 1866 bedolven onder een laag lava van de Mount Tarawera.
In een groot warehouse scoren we een adapter!, 2 picknick stoelen en een koeltas. Thuis wordt alles ( laptop en mobieltjes, punt Annelies) aan de oplader gelegd.
Brett vraagt of we komen voor “tea at 18.30”? Yes. Maar tea blijkt diner te zijn! Joke heeft lekkere lasagne gemaakt en Linda chocolade taart. Linda activeert ook nog het prepaid kaartje in mijn mobiel, want daar ben ik geen held in.

Zondag 18 november 2012.
Vandaag de andere kant op, naar het oosten. In Otorohanga bezoeken we het Kiwi House en Native Bird Park. Hier zien we twee verschillende soorten kiwi’s, de vogels dan. Kiwi betekent fruit, vogel en Nieuw-Zeelander. We treffen het, het is net voedertijd van de intelligentste vogel ter wereld, de….. juist ja, de Kea.
Daarna besluiten we om nog “even” naar de kust te gaan in Kawhia. Dat “even” moet je dus niet denken in Nieuw-Zeeland, de wegen door de bergen en langs de kust zijn niet echt recht te noemen. Er staan wel borden dat je 100 mag rijden, maar dat is voor kamikaze piloten.

Groetjes van Jan & Wies.